Zijn naam Harry Hmura doet wellicht een andere, meer exotische afkomst vermoeden. Toch startte deze muziekveteraan, blues/jazz/fusion en rockgitarist zijn carrière in de muziekscene in Chicago. Het begon voor Harry allemaal toen hij op 7-jarige leeftijd zijn eerste gitaarles volgde. Maar het vuur werd aangestoken wanneer hij als 13-jarige B.B. King live zag optreden en ontmoette na de show. Dat het vuur van de blues al jong in hem zat bleef niet onopgemerkt door Harry’s blues mentoren. Op 20-jarige leeftijd werd hij door James Cotton -de Grammy-winnende "Mr. Superharp” hemzelf en voormalig lid van de band van Muddy Waters- gevraagd om bij zijn band aan te sluiten. Hij tourde met Cotton door Noord-Amerika, terwijl hij verder aan zijn sound werkte én de kans kreeg om met blues- en rocklegendes te spelen, waaronder Johnny Winter, Elvin Bishop, Dickey Betts, Roy Buchanan, Hendrix's drummer Buddy Miles, Jeff Healey en Jr. Wells.

Na het Cotton-hoofdstuk opende er een nieuw als hij begon te toeren met Sugar Blue, een andere Grammy-winnende mondharmonica-topper uit Chicago. Blue -die al met de Rolling Stones opnam- tourde regelmatig door Europa en opende voor Hmura als jong en opkomend gitarist de deuren. Het was in Europa dat Sugar Blue en Hmura -als enige bluesband én samen met Dexter Gordon, Lionel Hampton en Dizzy Gillespie- hun grensverleggende muziek begonnen te spelen op de grote jazzfestivals: Montreaux, North Sea Fest., Madrid Jazz Festival, Paris Fontainebleau en Jazz Middelheim.

Hmura wou zich nog breder richten en bewoog richting fusion rock. Gitaristen als Larry Carlton, Robben Ford, Lee Ritenour en Mike Stern openden voor hem andere cirkels. Om deze ambitie waar te maken, ging hij solo en vormde hij een band, Countdown. Deze nieuwe richting leidde ertoe dat Harry tourde en samenwerkte met de smooth jazzartiest Brian Culbertson, op wiens eerste drie albums hij speelde, co-schreef en coproduceerde. Als Mexico liefhebber raakte Hmura in Guadalajara bevriend met de eigenaar van de Copenhagen Club. Deze bood hem een ​​permanente uitnodiging aan om daar te spelen wanneer hij in de stad was. Hij begon als frontman van een kwartet en bewoog zich in weer een nieuwe richting. Dit is te horen op zijn eerste twee soloalbums, ‘Passion’ (2002) en ‘Face To The Sun’ (2006). Zijn originele, soepele Latin-jazzcomposities gaven niet alleen subtiel aan waar hij was op zijn muzikale reis, maar ook waar hij was geweest en waar hij vervolgens naartoe zou gaan.

Naast zijn erg drukke live-agenda in Chicago en in het buitenland, is Harry Hmura ook als sessiegitarist te horen op een groot aantal albums en tv-shows, waaronder Dancing with the Stars, Oprah en The Late Late Show met James Corden. Hij is verder ook te horen in de wereldberoemde videogameserie Halo: Combat Evolved, ODST3 en Reach. Harry geeft ook gitaarles aan het Columbia College, waar hij parttime lid is van de faculteit.

Het nieuwe solo studio album van Harry Hmura kreeg de titel ‘All I Need’. Van de negen tracks schreef Hmura er zelf acht. De power ritmesectie die hem backt bestaat uit bassist Brian Quinn en drummer Kevin Jrumz. Met de titelsong opent na de korte intro door Jrumz, erg funky, de luisteraar meeslepend in zijn zog én met slechts één grote wens, het album. “Why Why Why” is door de repetitieve zang een aanstekelig brouwsel en “Give Em' to You” -uitzonderlijk met bassist Darryl Wright- klinkt erg Latino. Het eerste rustige intermezzo kreeg de naam “Stay Home” en laat wat meer ruimte aan toetsenist Damiano Della Torre. “Amazing Hot Places” is een melodieus, soms wat psychedelisch instrumentaal fusion brouwsel en “Must Be a Sign”, dat hij met veel wah-wah’s inzet,klinkt erg Hendrix-achtig. “Dream Blue” is een bluesy tearjerker, “Friend of Mine” een uptempo shuffle die aanstekelig rockt en “Talk to Your Daughther”, de enige (Alex Atkins/JB Lenoir) cover en afsluiter een prachtige uitgesponnen bluesy gitaar improvisatie.

Harry Hmura’s nieuwe release ‘All I Need’ is niet alleen een amalgaam van opwindende bluesrock, maar laat horen wat Chicago qua inventieve blues nog meer biedt. Gitaar virtuoos Hmura houdt in Windy City het blues vuur op zijn eigengereide manier brandend.

“ Harry Hmura's new release ‘All I Need’ is not only an amalgam of exciting blues rock, but shows what else Chicago has to offer in terms of inventive blues. In Windy City, guitar virtuoso Hmura keeps the blues fire burning in his idiosyncratic way… “ (ESC for Rootstime.be)

Eric Schuurmans

Album track list: 01. All I Need – 02. Why Why Why – 03. Give Em' to You – 04. Stay Home – 05. Amazing Hot Places – 06. Must Be a Sign – 07. Dream Blue – 08. Friend of Mine - 09. Talk to Your Daughther [Alex Atkins / JB Lenoir] / Words/music © 2020 by: Harry Hmura, or as [noted: 9] - Produced by: Harry Hmura | Album line-up: Harry Hmura: vocs, guitars / Damiano Della Torre: keys / Brian Quinn: bass / Darryl Wright: bass (3) / Kevin Jrumz: drums

Discography HARRY HMURA: All I Need [2020] | Face to the Sun [2006] | Passion [2002] |